MERCEDES: JUBILEUSZ 40 LAT KLASY S – W116

Jesień 1972 roku, salon samochodowy we Frankfurcie. Mercedes-Benz prezentuje nową generację flagowej limuzyny, a przy okazji – nowe jej imię. Od tej pory topowy model ze Stuttgartu będzie oficjalnie znany jako Klasa S.

Litera “S” towarzyszyła Mercedesom od czasów przedwojennych, ale po raz pierwszy stała się symbolem całej linii modelowej. W 1993 roku nomenklaturę poszerzono o inne samochody z gamy Mercedes-Benz: Klasę C, Klasę E oraz Klasę G.

Na długo przed nadaniem Klasie S jej oficjalnej nazwy, marka Mercedes-Benz zyskała reputację producenta wysokiej klasy samochodów, łączących luksus i komfort z niespotykanym poziomem bezpieczeństwa. Bezpośrednia linia rodowa Klasy S rozpoczyna się tuż po wojnie, od modelu 220 (W 187, lata produkcji 1951-1954). Jej debiut poprzedza nieprzerwane dziedzictwo kilku serii modelowych, sięgających początku XX wieku.

Jednym z przykładów jest Mercedes-Simplex 60 hp, zaprezentowany w roku 1903. Egzemplarz należący niegdyś do Emila Jelinka, kluczowego bohatera historii marki Mercedes, to dzisiaj jeden z najcenniejszych eksponatów kolekcji Mercedes-Benz Classic.

Seria modelowa W 116

Seria W 116 zastąpiła modele typoszeregu W 108/109. Początkowo oferowano ją w trzech wersjach: 280 S, 280 SE oraz 350 SE. Odmiany 280 S i 280 SE były napędzane 2,8-litrową jednostką R6 o oznaczeniu M 110, znaną z W 114. Model 350 SE wprawiał w ruch 3,5-litrowy silnik V8 (M 116). Kilka miesięcy po debiucie do oferty dołączył większy motor V8 o pojemności 4,5 litra (M 117).

W 1973 roku na rynku pojawiły się odmiany 450 SEL i 350 SEL z wydłużonym o 10 cm rozstawem osi (z 286,5 do 296,5 cm). Długość nadwozia wzrosła z 496 do 506 cm. Dodatkowe centymetry pozwoliły na zwiększenie ilości miejsca na nogi dla pasażerów tylnej kanapy. W 1974 roku wprowadzono także wersję 280 SEL.
Warto odnotować, że Klasa S została nagrodzona europejskim tytułem Samochodu Roku 1974.

„Sonderklasse”, czyli „klasa specjalna”

W limuzynie W 116 po raz pierwszy zastosowano niezależne przednie zawieszenie z podwójnymi wahaczami i stabilizującymi drążkami skrętnymi, testowane wcześniej w prototypie C 111. Umożliwiło to osiągnięcie wyjątkowej precyzji prowadzenia samochodu i istotnie wpłynęło na poprawę poziomu aktywnego bezpieczeństwa. Tylne zawieszenie wersji z 2,8- i 3,5-litrowym silnikiem oparte było na wahaczach wleczonych i odzwierciedlało konstrukcję stosowaną już z powodzeniem w modelach W 114/115 “Stroke Eight” oraz 350 SL (od 1971 roku).

Modele z jednostkami 4,5-litrowymi otrzymywały przeprojektowaną wersję tylnego zawieszenia z układem zapobiegającym „huśtawce” samochodu podczas przyspieszania i hamowania.

Również w dziedzinie bezpieczeństwa biernego Klasa S – ze zintegrowaną koncepcją bezpieczeństwa – stanowiła inżynierską czołówkę. Dla przykładu, zbiornik paliwa nie był już zamocowany w okolicach tylnego pasa, ale nad tylną osią. Wewnątrz maksymalne bezpieczeństwo zapewniały miękkie okładziny deski rozdzielczej oraz pochłaniająca uderzenia, czteroramienna kierownica z miękkim wieńcem. Największą w stosunku do poprzednika zmianą była jeszcze bardziej wytrzymała kabina pasażerska z usztywnioną konstrukcją ramową dachu oraz wysokowytrzymałymi wzmocnieniami słupków i drzwi.

Specjalne deflektory wiatru na słupkach A pozwoliły na uzyskanie dobrej widoczności. Podczas deszczu odprowadzały one wodę, utrzymując boczne szyby w czystości. Zastosowano także narożne kierunkowskazy, dobrze widoczne nawet z boku, oraz szerokie tylne lampy. Ich żebrowany profil chronił przed zabrudzeniami.

Okręt flagowy: 450 SEL 6.9

W maju 1975 roku Mercedes-Benz zaprezentował model 450 SEL 6.9 – nowy okręt flagowy w gamie Klasy S, a zarazem godnego następcę limuzyny 300 SEL 6.3 (W 109). 6,9-litrowy silnik V8, opracowany na podstawie znakomitej, 6,3-litrowej jednostki z poprzednika, generował moc 210 kW (286 KM) i maksymalny moment obrotowy 549 Nm. Hydropneumatyczne tylne zawieszenie z układem samopoziomowania – dostępne po raz pierwszy w samochodzie osobowym Mercedes-Benz – gwarantowało najwyższy komfort jazdy. Lista wyposażenia obejmowała również centralny zamek, klimatyzację i wycieraczki reflektorów. Podobnie jak poprzednik, 450 SEL 6.9 natychmiast okazał się sukcesem, choć był ponad dwukrotnie droższy od wersji 350 SE. Łącznie, w ciągu 4,5 roku wyprodukowano 7380 egzemplarzy modelu.

300 SD – diesel w klasie luksusowych limuzyn

W maju 1978 roku gama modelowa serii 116 poszerzyła się o kolejną wersję – 300 SD. Jej debiut stał się nie mniej spektakularny niż 450 SEL 6.9, mimo że oba modele znalazły się na przeciwnych krańcach oferty. Po raz pierwszy w historii samochodów tej klasy, Klasa S napędzana była silnikiem wysokoprężnym. Pięciocylindrowa jednostka o pojemności 3 litrów, doskonale znana jako źródło napędu modelu 240 D 3.0 (59 kW/80 KM), po zaopatrzeniu w turbosprężarkę generowała moc 85 kW (115 KM).

Opracowanie tej niecodziennej wersji, dostępnej wyłącznie w USA i Kanadzie, stanowiło odpowiedź na zaostrzone normy zużycia paliwa w USA. Regulacje Corporate Average Fuel Economy, pomysł administracji prezydenta Cartera, wyznaczyły średnie zużycie paliwa dla całej gamy modeli danego producenta. Poprzez rozszerzenie oferty o wersje wysokoprężne – z natury bardziej ekonomiczne – możliwe było uzyskanie wyników poniżej ustawowego limitu.

ABS globalną innowacją

Innowacyjny system zapobiegający blokowaniu kół podczas hamowania (ABS) oferowany był na świecie wyłącznie w Klasie S (W 116) począwszy od jesieni 1978 roku. Opracowany we współpracy z Boschem, pozwalał zachować panowanie nad pojazdem nawet w sytuacji nagłego hamowania, poprawiając znacząco poziom aktywnego bezpieczeństwa. Rynkowa premiera ABS-u uchodziła wówczas za całkowitą sensację. Dziś system ten montowany jest seryjnie nawet w małych autach.

Klasa S ze specjalną ochroną

Bezpieczeństwo nieco innej natury było oferowane wraz z opancerzonymi wersjami W 116. Dostępna technologia została poddana modyfikacjom na podstawie doświadczeń zdobytych w trakcie projektowania opancerzonego modelu 280 SEL 3.5 (W 108). Łącznie, powstało 272 sztuk opancerzonych modeli typoszeregu W 116 z silnikami ośmiocylindrowymi (350 SE, 350 SEL, 450 SE, 450 SEL) dla wybranych grup klientów, w tym wielu instytucji państwowych w Europie i poza jej granicami.

Blisko pół miliona egzemplarzy Klasy S (W 116)

Następca pierwszej Klasy S – model W 126 – został zaprezentowany we wrześniu 1979 roku, podczas salonu samochodowego we Frankfurcie. Produkcję kolejnych wersji W 116 wygaszano pomiędzy kwietniem a wrześniem 1980 roku. Łącznie, wyprodukowano 473 035 egzemplarzy modelu. Ostatni poddany kontroli w Sindelfingen egzemplarz to 300 SD. Najbardziej popularny wariant – 280 SE – powstał w liczbie 150 593 szt. Dla porównania, 350 SEL wyprodukowano w liczbie 4 266 szt., a przeznaczony na rynek północnoamerykański 300 SD – 28 634 szt.

Model W 116 wyznaczył w segmencie aut luksusowych zupełnie nowe standardy. „Klasa S” jako nazwa błyskawicznie stała się synonimem luksusu i nabrała wyjątkowego znaczenia – nie tylko dla branży motoryzacyjnej. Jeśli coś jest „klasą S w swojej dziedzinie”, jest po prostu najlepsze.